ارسال شده انتشار : ۱۵:۳۰ ۱۳۹۹/۰۹/۲۵
پروفیل سبک یکی از مصالح فلزی رایج در صنعت ساختمانسازی است. البته استفاده از آن تنها محدود به ساختمانسازی نمیشود. به طور کلی باید گفت پروفیل‌ها در دو نوع ساختمانی و صنعتی به بازار عرضه میشوند. منظور از پروفیل صنعتی همان نوع سنگین آن است که در صنایع مختلف مانند خودروسازی کاربرد گسترده و وسیعی دارند. پروفیل سنگین نسبت به پروفیل سبک ضخامت بیشتری داشته و ابعاد بزرگتری نیز دارند. این امر سبب می‌شود تا از نظر استحکام و مقاومت مکانیکی نیز توان بیشتری داشته باشند.
منظور از پروفیل‌های سبک همان نوع مبلی ( قوطی) آن است که با نام پروفیل روغنی نیز شناخته می شود. در ساخت پروفیل سبک از ورق‌های روشن و براق استفاده می‌شود، به همان دلیل نام روغنی به آنها داده‌اند. پروفیل مبلی از ضخامت کمتری برخوردار است و در نتیجه وزن کمتری دارد. از اینرو در صنعت ساختمانسازی بسیار پرکاربرد بوده و در انواع مختلف تولید میشوند.
پروفیل ها چگونه تقسیم بندی می شود؟
پروفیل‌ها را می‌توان به شکل‌های مختلف مورد بررسی قرار دارد. اگر بخواهید آنها را از نظر وزن بررسی کنید، به دو گروه عمده پروفیل سبک و پروفیل سنگین تقسیمبندی میشوند.
از نظر کاربرد نیز پروفیل ها در دو گروه صنعتی و ساختمانی قرار دارند. همانطور که ذکر شد، نوع صنعتی آن اشاره به پروفیل سنگین دارد و نوع ساختمانی آن به پروفیل مبلی اشاره می‌کند.
از لحاظ ساختار، پروفیل‌ها به سه دسته تقسیم می شوند:
برای تولید پروفیل سبک به ورق فولادی نیاز است. ورق‌های فولادی انواع مختلفی دارند و براساس نوع عنصر آلیاژی که در ساخت آن بکار رفته است از خواص و ویژگی‌های خاصی برخوردار است. در همه ی انواع ورق آهن ترکیباتی از آهن و کربن دیده می‌شود. برای تولید پروفیل مبلی به ورق‌های فولادی نیاز است که در ترکیبات شیمیایی آنها آلیاژهایی مانند سیلیس، گوگرد، فسفر و منگنز وجود داشته باشد، در این راستا می‌توان از ورق‌های استاندارد ST۳۷.۲ ، JIS G۳۱۳۱ و JIS ۳۱۳۲ استفاده کرد.
در مرحله بعد ورق‌های فولادی باید به شکل نواری برش داده شوند. برای این منظور عرض مشخصی در نظر گرفته خواهد شد. دستگاه‌های برش به صورت تمام اتوماتیک و نیمه اتوماتیک کار خواهند کرد. در هر صورت در طی این مرحله، ورق‌های فولادی در زیر غلتکهای دستگاه برش قرار گرفته، صاف شده و تحت برش قرار می‌گیرند. پس از این مرحله آنها به سمت خط تولید هدایت خواهند شد.
در ساخت پروفیل مبلی از ورق‌هایی استفاده می‌شود که اصطلاحاً با تکنیک نورد سرد ساخته شده اند. در طی آن ورق‌هایی که دارای ضخامت بالا هستند، به ورق‌های نازکتر تبدیل خواهند شد. برای این منظور از پرس و خم کردن استفاده می‌شود. پروفیل‌هایی که با این روش ساخته میشوند در ساخت سازه‌های سبک بسیار کاربرد دارند. آنها سطحی براق و شفاف داشته و در عین حال انعطاف‌پذیری کمتری دارند.مشخصی در نظر گرفته خواهد شد.
به طور کلی نورد سرد برای تولید ورق‌هایی است که شکل ظاهری آنها از اهمیت ویژهایی برخوردار است.
روش ساخت پروفیل سبک
در ساخت پروفیل‌ها از دو روش مستقیم و غیر مستقیم استفاده می شود. این امر شامل حال پروفیل سبک نیز هست.
در روش مستقیم، ورق‌های فولادی از قالب‌های مخصوص عبور داده میشوند تا شکل بگیرند. در مرحله بعدی با استفاده از جوش‌های فرکانسی، لبههای ورق جوشکاری خواهد شد. پس از آن ورق‌ها وارد بخش سایزبندی خواهند شد. در این مرحله پروفیل در اندازه مورد نظر تهیه می‌شود. پروفیل‌های مبلی که به این روش ساخته میشوند، ابعاد دقیق‌تری داشته و از کیفیت بهتری نیز برخوردار هستند.
در تکنیک غیر مستقیم، ورق‌های فولادی با استفاده از روش‌های شکل دهی، به لوله تبدیل خواهند شد. روش‌های شکل‌دهی می‌تواند به صورت مرکزی، لبهای و یا شعاعی باشد. پس از این مرحله لوله به شکل مورد نظر تبدیل خواهد شد. در مقایسه با روش اول، باید گفت در این تکنیک پروفیل‌ها در اضلاع و انحنای سطح، دارای کیفیت کمتری هستند.
از جمله ویژگیهایی پروفیل سبک می توان به موارد زیر اشاره کرد:
تفاوت عمده پروفیل سبک و سنگین، در نوع ورق‌های مورد استفاده در ساخت آنها است. برای تولید پروفیل سنگین از ورق‌های سیاه استفاده می‌شود. این ورق‌ها در دمای بالا تولید میشوند و اصطلاحا تحت نورد گرم قرار می‌گیرند، به همین دلیل از نظر ظاهری، شکلی مات به خود می‌گیرند. از ورق‌های سیاه در صنایعی مانند سد سازی، پتروشیمی، تانکرسازی و سازه‌هاس سنگین استفاده خواهد شد. پروفایل سنگین با توجه به نوع ورقی فولادی که در آن استفاده شده است از ضخامت و ابعاد بیشتری برخوردار بوده و طبیعی است که وزن بیشتری نیز داشته باشند.
همانطور که ذکر شد، برای تهیه پروفیل سبک از ورق‌های سرد استفاده می‌شود. پروفیل روغنی ضخامتی کمتر از ۲ میلیمتر دارد .
پروفیل‌های سنگین نسبت به نوع مبلی، از سختی سطحی بیشتری برخوردار بوده و نسبت به جوشکاری، انعطاف‌پذیری بیشتری از خود نشان میدهند. همچنین باید گفت میزان استحکام خمش و پیچش در آنها به مراتب بیشتر است.
هر دو نوع پروفیل، در صنعت کابرد گستردهایی دارند. از آنجا که پروفیل سنگین مقاومت و استحکام بیشتری دارد، بنابراین در صنایع سنگین مورد توجه قرار میگیرد. این در حالی است که از پروفیل سبک در صنایعی مانند مبل سازی، دوچرخه و خودرو سازی و ... استفاده می‌شود.
جوشکاری پروفیل سبک چگونه انجام می شود؟
برای جوشکاری پروفیل سبک از دستگاه‌های جوشکاری زیر می توان استفاده کرد:
الکترود دستی پوشش دار SMAW) ): این شیوه از قدیمیترین تکنیک‌‌ها در صنعت جوشکاری است. از آن اغلب برای جوشکاری فولادهایی استفاده می‌شود که ضخامت بیش از سه میلیمتر دارند. برای این منظور می‌توان از جریان مستقیم DC و یا متناوب AC استفاده نمود. این نوع از جوشکاریها به تجهیزات ساده نیاز دارند و امکان جوشکاری گستره ی وسیعی از فولادها به وسیله آن امکانپذیر است. از جمله نقاط ضعف آن می‌توان به حساسیت نسبت به باد و نامناسب بودن برای جوشکاری فلزات غیر آهنی اشاره کرد.
جوشکاری با قوس الکتریکی Arc Welding)): در این روش همانطور که از نام آن پیداست از قوس الکتریکی برای جوشکاری استفاده می‌شود. در این روش مکانیزم فشار کاربردی نخواهد داشت.
جوشکاری قوسی با گاز محافظ GMAW/MIG) ): این روش نیز جزء جوشکاریهای قوسی است. در این روش از گازهای محافظ برای محافظت از حوضچه مذاب بهره گرفته خواهد شد. اگر گاز مصرفی از انواع بیاثر باشد به آن جوشکاری میگ گفته می‌شود و چنانچه گاز محافظ از انواع فعال باشد، جوشکاری مگ خوانده می‌شود.
جوشکاری تیگ TIG WELDING) ): این جوشکاری به نام جوشکاری آرگون نیز شناخته شده است. با استفاده از آن می‌توان جوشکاریهایی با کیفیت بالا ایجاد کرد.
به طور کلی باید گفت، قیمت پروفیل سبک یا همان مبلی با توجه به وزن آن تعیین می شود. از آنجا که برای تهیه این نوع پروفیل از ورق‌های فولادی استفاده می‌شود، هرگونه تغییر قیمت مواد اولیه بر قیمت نهایی پروفیل سبک تاثیرگذار خواهد بود. از جمله این عوامل می‌توان به قیمت ورق ورق روغنی، قیمت دلار، هزینه‌های کارخانه، هزینه‌های مربوط به مصرف انرژی، ضخامت و ابعاد ورق اشاره کرد.
از جمله کاربردهای پروفیل سبک می توان به موارد زیر اشاره کرد:
با مهم ترین کارخانه های تولید کننده پروفیل سبک آشنا شوید.
شرکت جهان پروفیل پارس دارای بیش از ۲۵ سال سابقه در زمینه تولید پروفیل است. این شرکت فعالیت خود را از سال ۱۳۶۱ آغاز کرد. گفته می‌شود این کارخانه می‌تواند در سال حدود ۵۰۰ هزار تن تولید داشته باشد. فولاد مبارکه اصفهان، وظیفه تأمین مواد اولیه این شرکت را برعهده دارد. با توجه به سابقه و ظرفیت تولید سالانه، از این شرکت به عنوان بزرگترین تولید کننده در این زمینه یاد می‌شود.
شرکت لوله و پروفیل سپنتا از دیگر شرکت‌هایی است که فعالیت خود را از قبل انقلاب آغاز کرده است. این شرکت در سال ۱۳۳۹ تأسیس شد و پس از سال ۱۳۵۷ نیز توانست به فعالیت خود در این زمینه ادامه دهد. ظرفیت تولید این کارخانه در سال به ۳۰۰ هزار تن میرسد.
کارخانه نورد و پروفیل ساوه در سال ۱۳۵۴ تأسیس شد و فعالیت خود را در زمینه تولید لوله و پروفیل‌های فولادی آغاز کرد. در حال حاضر گفته می‌شود ظرفیت این شرکت سالانه حدود ۵۰ هزار تن است.
شرکت تولیدی لوله و پروفیل کیهان از سال ۱۳۷۰ فعالیت صنعتی خود را آغاز کرده است. این مجموعه ادعا دارد که می‌تواند سالانه حدود ۳۵۰ هزار تن تولید داشته باشد.
شرکت لوله سازی دقیق کاوه ایرانیان، شرکت نورد و لوله پروفیل سپاهان و شرکت لوله‌سازی اهواز از دیگر شرکت‌هایی هستند که در این زمینه فعالیت دارند.
نظر خود را ثبت کنید
ورود به حساب کاربری
